‘Wie het pad van een ander volgt, is zelf de weg kwijt’
Hij begon ooit in een slaapkamer in zijn toenmalige huis in Enkhuizen, maar inmiddels kan hij niet meer op zijn sloffen te werk. Althans; met Hans Boukens zijn nuchtere houding kan eigenlijk alles. Deze rasondernemer kwam ver op nuchter boerenverstand en door vooral zijn eigen weg te volgen. Je zou er een boek over kunnen schrijven.
Hans begon zijn carrière, nét als veel andere Westfriese grootheden, als advertentieverkoper. Een waardevolle leerschool, blijkt wel. Hans: ‘Wat hier zo leuk was, was dat ik in een lichting van jongens zat die elkaar constant motiveerden om verder te komen. Elke week begonnen we weer opnieuw met het behalen van onze doelen. Dat was keihard werken, maar ook heel erg leuk. Ik heb er erg van genoten. Na een tijdje riep de directeur me bij zich. Ik had mijn doelstellingen behaald, was inmiddels 27 jaar en hij was benieuwd wat ik het jaar daarop zou gaan doen. Dus ik zei hem: ‘Ik ga weg.’ Het was tijd voor wat anders.’ Maar wat?
Een foto van de voorgevel van het oude pand aan de Ganker
Inspiratie op de snelweg
‘Tijdens een tussenstap als vertegenwoordiger in de koeltechniek, deed ik een ontdekking. Ik reed vaak over de A7 richting Zaandam en bekeek dan vele bedrijfswagens en vrachtwagens met verschillende logo’s erop. Ik ontdekte dat ik een logo-tik heb. Vandaaruit ging ik dromen over waar je allemaal nog meer logo’s op zou kunnen plaatsen. Zo ontstond het idee voor Interpromo. En omdat het bedrijf waar ik toen werkte 3 bedrijfstakken had, besloot ik dat dat voor Interpromo ook zo moest zijn: bedrijfskleding, promotiemateriaal en drukwerk. Dus dat ging ik doen.’
Langs bij de boer
Maar hoe begin je dan? ‘Op 17 maart 1999 schreef ik mijn bedrijf in bij de Kamer van Koophandel. Vervolgens ben ik bedrijven gaan bellen en heb ik beurzen en open dagen bezocht. Ook kocht ik machines en zorgde ik ervoor dat ik monsters had van materialen en kledingstukken. En zo is het bedrijf al snel uit de kluiten gegroeid. Ik oktober van dat jaar vertelde iemand me over een “mannetje” in Nibbixwoud, die bedrijfskleding en overalls verkocht, maar helaas door ziekte gedwongen was om met zijn bedrijf te stoppen. Dit mannetje was Nic Dudink. Een afspraak werd snel gemaakt. Nic vond het moeilijk om zijn klanten in de steek te laten. Hierop heb ik aangeboden om samen de klanten te bezoeken. Voor Nic een afscheidsronde en voor mij een kans om kennis te maken. Dus gingen we samen op pad als de gezondheid van Nic het toe liet. Onderweg vertelde hij me alles over zijn werk van de afgelopen jaren. Hij reed gewoon het pad op bij boerenbedrijven en stapte naar binnen om te vragen of ‘ze’ nog overalls of andere kleding nodig hadden. Zo deed hij het al jaren! Met zijn klantenportfolio en mijn eigen kennis en ervaring ben ik verdergegaan. In Nibbixwoud. Eind 2000 trokken we hier in onze huidige woning, waar we achter de woning een winkel inrichtten.’
Jezelf blijven kietelen
Maar ook achter het huis groeide Interpromo uit zijn jasje. Dus verhuisde Hans zijn bedrijf naar een pand in het centrum van Nibbixwoud. En een eerste personeelslid werd aangenomen. In 2007 had Interpromo 17 mensen in dienst en werd het hoog tijd voor automatisering. ‘In 2008 hebben we Exact Globe aangeschaft, een flinke investering in geld, maar zeker ook in tijd. Deze stap zorgde uiteindelijk wel voor een meer efficiënte en strakkere organisatie. Met minder mensen konden we de groei continueren. Toen ik de winkel op Ganker 6 te Nibbixwoud kocht, zei ik: hier kan ik wel weer tien jaar toe. En zo ging het ook, want in 2012 startten we op Overspoor 15. Toen zei ik hetzelfde. Nu zijn we weer bijna tien jaar verder. Wederom zie ik kansen voor uitbreiding. Je moet jezelf blijven kietelen om in beweging te blijven.’
Iedereen kan het
In 22 jaar is de wereld veranderd, maar dat geldt óók voor de business van de bedrijfskleding en promotiematerialen. ‘Eerst waren er nog wel dealerschappen voor bedrijfskleding, maar dat ligt nu heel anders. Ik heb de markt echt zien veranderen. Waar je voorheen bij boerenbedrijven langs kon rijden met overalls, is dat later alleen maar minder geworden. Er waren wel zoons die dan bijvoorbeeld een timmerbedrijf begonnen en werkbroeken met kniestukken nodig hadden. En daarboven dan een kledingstuk met hun eigen logo. Zo liep de ene markt af, maar trok de andere aan. Nu zie je bijna bij elk bedrijf het eigen logo op de bedrijfskleding. De techniek om dit te doen lijkt makkelijker geworden. Hierdoor is de concurrentie veel groter geworden. Maar ook in onze branche zie je dat veel starters er na 5-7 jaar niet meer zijn.
Waar heeft de klant behoefte aan?
‘Wij willen ons steeds weer onderscheiden in de markt. Proberen te luisteren naar de klanten. Waar hebben ze behoefte aan. Zo kunnen ze in onze winkel altijd passen. We hebben bijvoorbeeld altijd 3000 paar schoenen op voorraad en ook kledingmonsters hebben we volop. Die enorme voorraad helpt ons ook weer. Het is een USP. Zelfs concurrenten verwijzen klanten door naar ons, omdat wij altijd genoeg hebben. Inmiddels hebben we veel in ons bedrijf geautomatiseerd. Zo kunnen we eenvoudig rapportages uitdraaien om te monitoren hoe alles loopt. Ook het bestelsysteem is geavanceerd. Het personeel van onze klanten kan bijvoorbeeld eenvoudig zelf bedrijfskleding bestellen in ons Budget Beheer Systeem. Maar ook qua aanbod breiden we steeds meer uit. We blijven onszelf de vraag stellen: hoe kunnen we onszelf nóg unieker maken? We borduren en bedrukken alles zelf. Van onze grafische afdeling, waar ook reclame-uitingen worden gemaakt, zoals reclameborden en autobelettering, wordt steeds meer gebruikt gemaakt. Ook de tak relatiegeschenken groeit nog steeds. Dat enorme assortiment vraagt ook wel weer een andere aanpak. Misschien moeten we het bedrijven wel opsplitsen in afzonderlijke bedrijven.’ Je begrijpt dat Hans alweer volop plannen maakt voor de volgende tien jaar!
Specialisatie en ketenvorming
Die plannen zijn ook nodig, want je moet stevig met je voeten in de klei staan om te overleven anno 2021. ‘We hebben veel concurrenten, maar er zijn er maar een stuk of vijftig die écht weten hoe het moet. Zelf zou ik graag samenwerken om bijvoorbeeld landelijk opererende klanten te kunnen bedienen. Bedrijven die door heel Nederland zitten en waarvan elke vestiging dan eenvoudig en dichtbij bedrijfskleding zou kunnen bestellen. Eén systeem voor klanten door heel Nederland. Leveranciers hebben de afgelopen jaren allemaal een webshop erbij geopend. Een breed assortiment is leuk natuurlijk, maar specialisatie is op de lange termijn makkelijker, beter en goedkoper. In 2007 was ik in Canada. Daar heb je Mark’s, een keten van 280 winkels die bedrijfskleding en aanverwante artikelen verkopen, verspreid door heel Canada. In Nederland heb je zoiets helemaal niet. Dat lijkt mij prachtig om zoiets ook hier te hebben.’
De roep van je roeping
‘Werken kan heel leuk zijn, vooral als het voelt als een hobby. Je wilt er dan veel tijd in steken, waardoor je steeds beter wordt. Daarom is het heel belangrijk dat elk mens blijft nadenken of zijn werk wel zijn hobby is. Het woord beroep komt niet voor niets van het woord roeping. Ofwel: Passie. Soms mis ik de gedrevenheid bij mensen. Misschien hebben we het met z’n allen veel te goed. Als er maar iets tegenzit, haken mensen af. Verantwoording is een moeilijk woord geworden. Als je ergens geen moeite voor doet, is het de moeite niet waard, is een gezegde dat ik regelmatig zeg tegen anderen. Niet alleen hard werken, maar vanuit je hart werken is goed. Het zorgt voor contacten, zelfontplooiing en het brengt verplichtingen met zich mee. Het daagt je op allerlei gebieden uit. Doordat ons land tegenwoordig is dichtgetimmerd met contracten, durven mensen niet meer te kiezen voor wat ze écht willen. Maar doordat ze niet doen waar ze blij van worden, lopen ze vroeg of laat vast. Het is zoveel fijner om te blijven zoeken naar die kick. Het kan altijd leuker, grappiger, interessanter. En ja, dan gooi je soms een deur dicht. Maar dan gaat er ergens anders weer eentje open!’
De eerste plichter
‘Nederlanders gaan altijd prat op hun rechten. Maar hoe zit het met de plichten? We lezen rechtenboeken bij de vleet, maar hoe zit het met plichtboeken? Ik zou wel de eerste plichter van Nederland willen zijn. Het is je plicht om het beste te maken van jezelf en van alles wat je doet.’ Die plicht ziet Hans ook voor zijn kinderen. ‘Onze twee dochters werken nu in de zaak. Allebei in een ander vak: grafisch ontwerp en binnendienst. Het is een mooie leerschool voor ze, maar we verplichten ze niet om in de zaak te gaan werken. Ze moeten hun eigen keuzes kunnen maken. Doen waar ze gelukkig van worden. Dat is hun plicht in een gematigde maatschappij. Op de zaak hangt een bordje met de tekst: Wie het pad van de ander volgt, is zelf de weg kwijt. Dat is hoe ik het leven zie. Het is je plicht om je eigen pad te bewandelen.’
De Corona escaperoom
‘De Coronacrisis verplicht ons om anders te denken dan we deden. Vergelijk het maar met een deur die dichtgeslagen werd. Ergens gaat er weer een ander open. Het is eigenlijk een soort escaperoom. Mensen hebben escaperooms omarmd, de afgelopen jaren, maar nu we in de corona escaperoom zitten, raken we in paniek. Hoe komen we hier weer uit? Je moet kijken waar je het licht ziet. Waar je op kunt anticiperen. Wat je deed beter doen en waar het kan jezelf verbeteren. Zo zijn wij ons gaan richten op het verkopen en bedrukken van hesjes en mondkapjes, maar ook beschermende kleding en kleding voor de zorg is hard nodig. Je moet er op het juiste moment zijn, kansen zien en niet bang zijn om ze te grijpen. De mens zoekt altijd graag naar excuses, maar die brengen je niets. Niet kijken naar wat er niet kan, maar naar wat er wel kan. En dat is hoe we in ons land veel meer moeten denken. Zo gaan we vooruit.’
Geef een reactie