Hoe goed teamwerk alle tegenslagen overwint

Waar twee jaar geleden ondergelopen kelderboxen en zwartgeblakerde resten herinnerden aan jaren en jaren keihard werken die verloren waren gegaan, kom je nu ogen tekort. Erik en Susanne Koopman hebben keihard gewerkt om hun zaak weer op te bouwen na de verwoestende brand in 2018. Een verhaal over teamwerk in de puurste zin van het woord.

In het verhaal van Erik en Susanne schiet het standaard artikel met de vijf vaste vragen een beetje tekort. Op 26 februari 2018 stortte hun wereld even in, terwijl ze op het vliegveld in Düsseldorf stonden. Klaar om op vakantie te gaan met vier van hun kinderen. Thuis in Wognum, stond het bedrijf in de brand. De oude stal, die ze nét hadden omgetoverd tot opslagruimte met verschillende units en waar ook de werkplaats van het bouwbedrijf was, brandde volledig af. Saillant detail: de stal stond aan het woonhuis vast. Hun oudste dochter was nog thuis en deed er met hulp van personeel van Erik en Susanne en buren alles aan om zoveel mogelijk in veiligheid te brengen. Als we er over praten merk je hoeveel verdriet er nog is, maar ook hoe sterk de twee zijn. ‘Met sommige dingen hebben we ook écht geluk gehad. Het kantoorgedeelte van het bedrijf, dat ook net verbouwd was, is op de een of andere manier gespaard gebleven. Evenals de patchkast, waar de server van het bedrijf draaide. De brand is er gewoon langsgetrokken.’ Erik: ‘Ook hadden we nét ervoor het dak op de scheiding van de stal naar de Werkstek (het mini-bedrijfsverzamelpand) en het woongedeelte doorgetrokken. Dat was voorheen een doorlopend geheel met riet aan de binnenkant. Nu was dat een betonnen muur. Dat heeft ons ook echt gered. De brand kwam tot aan de gevel, maar gelukkig heeft het het gehouden. In de Werkstek hadden zich net verschillende bedrijven gevestigd. Zij hebben uiteindelijk maar heel kort niet kunnen werken.

Hoe raap je jezelf weer bij elkaar na zo’n ingrijpende gebeurtenis?

Susanne: ‘We hebben heel veel steun gehad aan het opruimteam van de verzekeraar dat ons kwam helpen. Dat waren hele fijne mensen. En natuurlijk mensen uit onze directe omgeving die voor ons klaar stonden. We hebben zo snel mogelijk het kantoor woonbaar gemaakt, zodat we daar met de kinderen in konden. Het hele huis had veel rook-, roet- en waterschade. En toen kwam natuurlijk het opruimen van de puinhoop. We hebben van 2011 tot 2018 keihard gewerkt om de stal om te bouwen tot wat het nu was. Het was nét opgeleverd. Ons hart en ziel zat erin. En dan ben je in één middag alles kwijt.’

Het leed dat asbest heet

‘Maar niet alleen wij waren dingen kwijt: ook onze huurders die een opslagruimte hadden in het pand waren spullen kwijt. De eerste dagen heeft onze collega Ed ons gered. Hij was de eerste contactpersoon voor alle betrokkenen. We hadden even genoeg aan ons eigen verdriet. Omdat er asbest in het dak verwerkt was, hadden we te maken met een hoop extra sores. Niemand mocht kijken wat er nog over was van de spullen, vanwege het gevaar voor de gezondheid. Wij zijn, zodra we konden, gaan kijken wat we nog konden vinden van onze huurders. Zo hebben we bijvoorbeeld nog een kruiwagen vol foto’s kunnen vinden, die ze later hebben kunnen uitzoeken.’

‘Het is gewoon gek tegen hoeveel bizarre situaties je aan loopt in een traject na de brand. Zo liep de milieupolitie zonder bescherming ons afgezette terrein (want asbest) over. En de inspecteurs van de verzekeraar vroegen ons rustig om een ladder om dingen te bekijken. Terwijl ons bedrijf net was afgebrand. We hadden helemaal niets meer. De kelderboxen waren volledig volgelopen met water en voor goed onderzoek moesten die worden leeggepompt. Dat water moest maar even in de sloot worden afgevoerd. Daar hebben we toen zelf maar een stokje voorgestoken: er zat tenslotte overal asbest in. En zo hebben we nog talloze voorbeelden van bizarre situaties waarbij je zelf je hoofd erbij moet houden. Dan is het fijn dat we wisten waar we mee bezig waren.’

Opkrabbelen en weer vooruit kijken

‘Terwijl we door de resten liepen om te kijken wat we nog konden gebruiken van de oude constructie, kwamen de ideeën voor nieuwbouw alweer opborrelen. Uiteindelijk waren we na een jaar weer aan het bouwen. Daarbij hadden we veel geluk dat dat de gemeente echt wilde meewerken. We hadden snel een vergunning voor de nieuwbouw. Toch was dat nog best een uitdaging, want als je gaat nieuwbouwen, moet je voldoen aan de huidige bouweisen. Er waren opeens veel meer verplichtingen, die ons veel extra geld hebben gekost. Het was een pittige puzzel om alles rond te breien. Gelukkig hadden we net onze verzekering opgehoogd, omdat de verbouwing zo goed als klaar was. Alhoewel we er zelf alsnog fors geld in hebben moeten steken om alles te kunnen maken zoals het is. Nog een gelukje was het feit dat de economie enorm in de lift zat in 2018. We hadden vanuit ons bouwbedrijf volop werk. Toen we eenmaal weer ons eigen materiaal en materieel hadden, konden we weer door.’

Bouwen op niveau

En kijk dan nu: het woonhuis wordt nog volop verbouwd, maar de achterzijde met de keuken en een heuse wellness, is bijna klaar. Enerzijds voor henzelf, maar ook om klanten te laten zien wat ze precies doen. Koopman Bouw & Interieur begeeft zich in de hogere kringen, wat hun werk betreft. ‘We zijn trots op het exclusieve werk dat we doen. We werken vooral voor mensen met hogere budgetten. Onze projecten komen op televisie en in tijdschriften. Dat is echt heel gaaf. Op een gegeven moment waren er in Wognum en Nibbixwoud zoveel aannemers, dat we dachten: we moeten het anders doen. We wilden graag werken aan meer exclusieve projecten. Toen hebben we onze advertentiekosten geïnvesteerd in een architect waar we grote verwachtingen van hadden. Ook organiseren we elk jaar een architectenbijeenkomst, waardoor we met grote namen in aanraking kwamen. Zo hebben we uiteindelijk een bouwteam samengesteld van professionals uit heel Nederland. Allemaal zijn ze specialist in hun eigen vakgebied. Samen leveren we fantastische projecten op, met gebruik van exclusieve materialen en in heel gave panden.’

Tot in de details

Vanuit het kantoor kom je via een gang (‘hier is de brand ook doorheen getrokken’ in een grote werkplaats. Een indrukwekkende ruimte die klaar is voor nieuwe projecten. Binnendoor komen we in de nieuwe opslag. Een immense, ondergrondse ruimte met units in verschillende maten. Ruim, voorzien van de laatste technieken op het gebied van veiligheid en klaar voor nieuwe huurders. Boven de grond, aan de achterzijde, zit een ruimte waarin Kaaspunt Wognum komt. Aan de zijkant van het enorme pand zijn nog workshop ruimtes en worden praktijkruimtes gevestigd. Allemaal tot in de details uitgedacht, waarbij overal een goed verhaal achter zit. Nog niet alles is helemaal klaar en er zijn nog kansen genoeg. Werken en wonen lijken in elkaar over te lopen bij Erik en Susanne en dat is eigenlijk ook wel een beetje hoe vooral Erik in elkaar zit. Altijd aan het werk. Altijd vol ideeën. Dit team van twee is met hart en ziel bezig met waar ze het allerbest in zijn.

Oh ja, de vragen. Eéntje dan: Hoe zien jullie de toekomst?  

Erik: ‘Dan loop ik met een kruiwagentje rond om blaadjes op te ruimen op het terrein, terwijl mijn opvolging het bedrijf draaiende houdt. Wij blijven aan als adviserende en creatieve partij. Meer rust, meer genieten van wat we hebben.’